mağlubiyetlerin meryem'i

Sonbahardı değil mi yaprak dökme mevsimi?

Sonbaharımda mıydım yoksa?

Kimin kabahatiydi bu dökülüşler?

Yaprak mı suçluydu dala sıkıca tutunamadığı için?

Dal mıydı kabahatli, yaprağı tutamadığı için?

Yada ikisi de masumdu da sarışın bir rüzgarın mıydı bütün vebal ?

Bütün sorumluluğu üzerimden atabilirim..

Kendimi huzurlarda aklayabilirim biliyorum..

Aynaları kırabilir, kral çıplak diyenleri kılıçtan geçirebilirdim.

Nalıncı keseri olup kendime yontabilirdim her şeyi..

Vicdanımın ağzına iki tane vurup, onu bile susturabilirdim belki ..

Yapmadım..

Ne büyük erdem değil mi?

Yapmadım..

Alkış bana..

Hadi durmayın..

Elleriniz patlayasıya alkışlayın beni..

Siz alkışlayın ki , ben daha beter utanayım..

Yanlışlarım..

Yanlış anlaşılmalarım..

Yenilgilerim..

Yanılgılarım..

Yangınlarım..

Ne çok insanı kaybettim son günlerde..

Ne çok insanımı..

Bütün bunlar benim tercihim miydi?

Rüzgarın hiç mi dahli yoktu sahi?

Yada yaprak, belki biraz daha direnebilseydi..

Neyse..

Sere serpe bir yalnızlık..

Göz alabildiğine sessizlik..

Eskiden “alkış”larım vardı.. “Harikasın” larım..

Ne çoklarının “bitanesiydim” bir bilseniz..

Öğrendim ki ;

Kimse Tanrı değil..

Ve kimse bağışlamıyor sizi..

Pişmanlığınızı umursamıyor..

"Neden" diye sormuyor..

Şimdi, cezalıyım ben..

Cezalıyım tek ayak üzerinde..

Mızıkçı ben seçildim yine..

Artık kimse benimle oynamıyor..

Zaten ben de bu yeni moda oyunlardan anlamıyorum ..

Meryem oluyorum, mağlubiyetlerime...

Babasız, yenilgiler doğuruyorum..

Kimsenin suçu yok bu işte..

Kimse payına düşeni almasın varsın...

Piç doğan mağlubiyetlerimi bağrıma basıyorum..

..........................

not: dedim ki,"birgün ne olursa olsun bana hesabımı sormadan gitme" ..

"peki" dedi..

Umarım sözünde durur..