Korkma, bu şiddet değil sadece kendime duyduğum hiddet..
Önce kazımalıyım tırnaklarımla tenimdeki bütün izleri..
Sökmeliyim diplerinde kanımın kuruduğu tırnaklarımı..
Dilimi asmalıyım bir paslı çiviye hiç düşünmeden..
Ve geçirmeliyim ruhumu kazığın ucuna..
Çığlık çığlıga kusmalıyım içimdekileri...
Cesetimi akbabalara yedirmeliyim..
Kimse değil..
Hiç kimse değil..
Önce ben ,
Bir ben,
Sadece ben..
Kendimi affedebilmeliyim..
bence birazda nefret..
YanıtlaSilhiddet duyarken bile sevmek..
kıyamazken karşıdakinin saçının bir teline.. koparıp atamazken hayatından, kendini temizlemek gayreti ne diye?
kazıdım tenimi, söktüm dilimi, çıkarttım ruhumu..
peki ya rutin hareketli sol yanımda ki?
öyle bir yere saklamış ki, öyle bir gizlemiş ki.. kat-kat örtüleri kaldırınca,görünüyor ki hep orada..
kandirmamak gerekiyor.. kabullenmek, saklamak, birlikte yaşamaya alışmak..
tüm yaşananlarla..
(gecerken ugradım..)
Sol yanımdaki..
YanıtlaSilTek temiz kalan belki de.. Herşeye rağmen tek temiz kalabilen..