uyu/yan güzel..

Kendine masallar anlatan bir deli kadındı ..
Kendi masallarına kendisi inanırdı..
Camdan pabuçlarda ayakları kanardı..
Saat onikiyi vurdumu ,
Ormanın ortasında yırtık elbiseleriyle kala kalırdı..
Hangi prensi öpse, kurbağaya dönerdi öpülen..
Sevgili kılığına girerdi hain kurt..
yollara ekmek kırığı atardı kaybolmayayım diye..
Kuşlar yerdi kırıkları..
Kendi masalında bile kaybolurdu..

Dedim ya deli bir kadındı..
masallar anlatan, masallarına inanan..

Bir gün karar verdi..
"Buldum" dedi kendi kendine..
"Masalımı buldum"
Karar verdi Uyuyan Güzel olacaktı..
Uyuyacaktı..
Bir daha uyanmamacasına..

Ve kapattı masal kitabını..
Çekip gitti sessizce...
Son masalına...