1 Eylül 2009 Salı

pierre loti'de son defa...


Pierre Loti'de bu akşam,
Sakınıp kıskanan bir türküyü katıp
İnce belli bardaktaki çaya..
Usul usul karıştırdım..

Ve bir mezar taşının başında
Açıp avuçlarımın içinden yüreğimi..
Hiç sebepsiz..
Evet, hiç sebepsiz ağladım..

Anlattım geceye olup biteni..
Sakın merak etme,
Senin adın bile geçmedi..

Gönderen zaman:
Etiketler: ,

8 yorum:

  1. kim gölgesinden kaçabilir ki1 Eylül 2009 05:06

    çok güzel ..
    yüreğine sağlık..

    YanıtlaSil
  2. bahar gelsin1 Eylül 2009 05:38

    zaman muhteşem bir şey vakti gelince her şeyin yasının bittiğini görüyorsun
    http://sensizyildizlarabakamam.blogspot.com/2009/09/demli-bir-deneme.html

    YanıtlaSil
  3. damdaki adam1 Eylül 2009 18:34

    Nefis olmuş gerçekten.Yüreğine sağlık

    YanıtlaSil
  4. Gul2 Eylül 2009 01:42

    çok hoş

    YanıtlaSil
  5. Cadizula ~3 Eylül 2009 00:05

    Yüreğine sağlık.. Ne zaman okusam ağlatıyorsun sen beni.. Hiç susma.. Ama umarım kanamazsın daha fazla.. Mutluluk ve huzur diliyorum Sana..

    YanıtlaSil
  6. cache3 Eylül 2009 12:10

    çok teşekkür ederim arkadaşlar...

    vee Cadizula ~ ; bloguna da yazdım.. sana ağlamak yasak bundan sonra.. sen hep gül..

    YanıtlaSil
  7. kırlangıç3 Eylül 2009 12:25

    "Sana küsmüş düşlerimi, gülüşlerimi dün barıştırdım. Oturup konuştuk arkandan uzun uzun.
    Sonra gölgene anlattım şikayetlerimi ama o da akıp gitti senin gibi, göremediğimiz ama aramızdan sürekli akıp giden suyun ardından."

    ...
    gibi bir şey sanki...

    YanıtlaSil
  8. cache3 Eylül 2009 12:28

    kırlangıç ; bu harika bir yorum..

    tamamını okudum..
    müthiş..

    YanıtlaSil

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)