Seni kendime (YA)sakladım..

Hâlâ bulamadığım bir sebeple, evinizin balkonunda oturmayacağım.
Kollarımı çenemin altıda birleştirip, balkon demirlerine yaslanmayacağım..
Gece olmayacak..
Gözlerimi bir karanlık noktaya dikip, cevapsız sorular sormayacağım kendime..
Balkonun hizasındaki ışığı yanan odanın , senin odan olduğunu farz etmeyeceğim.
Birden bire ayak sesinle irkilmeyeceğim.
Kalbim sıkışmayacak..
Heyecanımı bastırmak için, elim acemice sigara paketine uzanmayacak..
Paketi yere düşürdüğüm için kendime küfretmeyeceğim..
“Soğukta donacaksın” deyip kapüşonlu bir mont bırakmayacaksın sırtıma..
Sonra gelip yanımda beliriveren sandalyeye oturmayacaksın..
Beş beden büyük o montunu giyip , kapüşonunu kafama çekmeyeceğim..
Montunun içinde küçük bir oğlan çocuğuna dönüşmeyeceğim..
Ben geceyi, sen beni izlemeyeceksin..
Sen izledikçe ben utanmayacağım..
Yanaklarımı ateş basmayacak..
Tutup kapüşonu çekmeyeceksin kafamdan..
Dönüp kızgın yada şaşkın, adını koyamadığım bir bakışla bakmayacağım yüzüne..
Haylaz çocuklar gibi muzırca gülmeyeceksin sen..
O an bir rüzgar esmeyecek..
Saçlarım rüzgarla savrulup yüzünü öpmeyecek..
Eğilip paketimden bir sigara almayacaksın..
Elimdeki sigara iye yakmayacaksın sigaranı..
Elimin titreyişini fark etmeyeceksin..
Derin bir nefes çekmeyeceksin sigarandan..
Aynı anda salıvermeyeceğiz gri mavi dumanları gecenin siyahına..
Dumanın dumanıma, dumanım dumanına sarılmayacak..
Dönüp o cevabını veremediğim en zor soruyu sormayacaksın..
“Biz neyiz seninle” demeyeceksin..
Ben, başımı öne eğmeyeceğim..
İkimiz de susmayacağız o andan sonra..

Sabahı olmayan bir gecede sana dair bu hayali bir daha kurmayacağım..