ADSIZ'a cevap

Her açtığım blogda garip bir biçimde beni bulan.. Kim olduğunu açıklamak cesaretinden yoksun Sevgili ADSIZ..

Sorduğun sorulara başka türlü yanıt veremezdim.. Bu yazı o yüzden yazıldı.. Gereksiz yer işgali ve enerji sarfiyatım için kendimden bilahare özür dileyeceğim..

Şimdi otur ve dinle :

- Kimse için yazıyor değilim. Ben kimse için yazmam.. Kelimelerimden başka özgürlüğüm olmadığından yazmak bir nevi ruh işemesi.. Peyami Safa için ağlamak ne ise benim için de yazmak o .. Hepsi bu.. Burdaki aşkların hepsi meçhule.. Zira hiç bir malumun bunları yazdıracak kadar güçlü tesiri olabileceğine inanmıyorum..

- Yazıp yazıp, seni perişan ettiğim ve sonra da çekip gittiğim meselesi hayli garip.. Böyle bir gayem yok.. Sadece seni değil kimseye bunu yaptığımı sanmam.. Blogların kapanışının da seninle uzak yakın alakası yok.. Belki inanmayacaksın ama, dünyam senin yada herhangi birinin etrafında dönmüyor..

-Evet, ne zaman baksan beni aynı insanları izlerken göreceksin.. Blogumu kapatıyorum sadece, bana tad veren yazıları okumaktan vazgeçmiyorum.. Senin blogunu okuma meselesine gelince, bilmediğim bir blogu nasıl okumamı bekliyorsun.. Belki de yazdıkların birşeye benzemiyor.. Belki gördüm ve beğenmedim.. Belki de hiç görmedim.. Bunu bunalım yapmak yerine NORMAL bir insan olup, beni blogunu okumaya davet edebilirdin..

Herneyse, söyleyeceğim şu ki; artık sıkıcı olmaya başladın..

Dilersen paranoyalarını ve kendini de alıp git..

Bir gün kim olduğunu söyleyebilecek kadar cesur olduğunda (ki hiç sanmam) tekrar durumu değerlendiririz..

.....................

Sevgili arkadaşlar bu lüzumsuz yazı ile sizi de oyaladığım için özür dilerim..