Selam,

Dün bir veda yazısı yazmıştım.. Veda da denmez ta bir yazı işte.. İşten eve döndüm, hayatımın gerçeklerine dair işlerimi tamamlayıp düşünmeye başladım,Tabii orta şekerli bir Türk kahvesi refakatinde..

Bana "kelimeleri ve unuttuğum birçok şeyi hatırlattı" demiştim. Gördüm ki artık kelimeler bana onu hatırlatmaya başlamış. Gördüm ki, ne zaman bir yazıya otursam hep Ona dair birşeyler, Onun için birşeyler, Onun bendeki yankısına dair birşeylere savruluyor kelimeler..

Hayatta kalmak için katlanmak zorunda olduğum "-mış gibiler" im hariç , -mış gibi yapmadım hiç.. Şimdi yazarsam, yaz-mış gibi yapacağım bunu biliyorum. En azından bir süre. Sanırım bir süre kelimelerden uzak durmalıyım.. En azından kendi kelimelerimden. Bu blogun, başlangıcında tek gayesi vardı.. Şimdi bunları tekrar tekrar yazıp uzatmanın alemi yok. Bu bloga artık yazmayacağım.. Bu Ona ait bir blogdu ve artık yazılabilecek herşey yazıldı.

Ama yazacagım. Buraya değil belki ama mutlaka yazacağım. Blogu kapatmıyorum.. Yazılarınızı okuyup yorum yazacağım yine.. Yine karşılaşacağız, mrak etmeyin.



şimdii, gider ayak size bir mim değil bir oyun bırakıyorum..

Oynamayı çok sevdiğim bir oyun..

Bir kaç cümle yazacağım, devamını sizin yazmanızı istiyorum..



Devam yazmamı istediklerime gelince ;

Naif yanına asıldığım Esrik,
Usul öpüşlerinin anılarını uzun uzadıya içime kazıyan Tresaurus
Kelimelerimi anlayan Lilium,
Hain evlat ökkeş Yalnızlık Okulu
Güne zongünlerde mutlaka Esavir'i ile başladığım Kutup Zencisi
ve
Nefreti eksik olsa da gücünden asla şüphe etmediğim Magnum Opus..

Kırmazlarsa sevinirim.

Gelelim devamını yazacağınız cümlelere :
"Artık gitme zamanının geldiğini düşündü kadın.. Gitmeden önce bir mektup yazmak istedi geride bıraktığına.. Ve başladı yazmaya : Artık gitmeliyim.. Gitmeliyim Çünkü ............. ............................ ............................ ............................ ......................................................."

Evet, arkadaşlarım.. Bir veda mektubu yazacağız.. Minimum 5 cümle olacak..

Bu arada aklıma geldi, Yalnızlık okulunun bir şiirine yazdığım bir yorum vardı. Giderken "gidiyorum" demek "ne olur gitme" cümlesinin en muhteşem dilenciliğidir diye.. Yazım böyle algılanmaya lütfen.

Tekrar görüşene kadar..
Adios..