El/veda mektubunun (s)ilik cümlesi..

Bu pencere, bu bahçe, bahçedeki ağaçlar son kez tanıklık edecekti halime, ve son kez dinleyeceklerdi muhatabı sen olan yazılmamış mektubu.

El*eda diye başladım söze.. Elveda... Dönmemek üz*re gidili*orsa "elveda" denirdi ç*nkü..

Yutkundum.. Boğazım ku*uyordu.. Nasıl bit*cekti bu mektup? Daha şimdiden bir yumru* gelip çörekleniyorsa boğazıma ve *özlerim yağmur boşaltmakla tehd*t etmeye başlamışsa... Nasıl okuyacaktım ya*ıl(a)mamış bu kelimeleri..

Di*imi tutuşturan heceler,usulca düşüyordu arka bahçenin karanlığına.. İnc*r ağacının yapraklarında huzursuz bir çırpınış başladı.. Bu ağaçları kesmeli diye geçirdim içimden.. S*ylenmemesi gereken bu sö*lerin şahidi olan, ağaçları kesmeli..

Şehre baktım.. Sahur vakti ışığı ya*an pencerelere..Sonra, senin pencer*ni düşündüm.. Senin, o adre*ini bilmediğim pencereni.

Meğer, sandığım kadar küçük değ*lmiş bu şehir. Ö*le olsa, karşılaşırdık muhakkak. Avucuma sığıyor de*iğim bu şehirde, ayak izlerini bile göremeyişimin çaresizl*ği.. Acı..

Bilmediği mi sanıyor*un.. Yüreğimin ,usul usul fısıldadığı bu cüml*lerin korkunçluğunun farkındayım elbette. Farkı*dayım, katle fermanı hak eden cümleler kurduğumun... Darağacımdaki ilmeğ*mi ellerimle dokuduğumu biliyorum...

Ama...
Ama oldu işte..Lanet olsun ki oldu.. En az senin kadar i*temediğim şey oldu.. Dilediğim ,istediğim ama hak etmediğim o şey, beni en belasından , en yasağından buldu..

Bir düşün!
Sana, muhatap olması bile ağır g*len bu yükü, yüreğimin nasıl kadırabildiğini bir düşün...Izdırabımı, kelimelerimin kı*ranışından anla hiç değilse..

Sus!
Hiç birşey söyle*e..
Kızma! Öfkelenme!
Hakikati yüzüme haykırma.. İnsaf et..Her gece k*ndime tekrarladığım şeyleri hiç değilse bu gece dillendirme..

Bi*iyorum..
Bilmediğimi, düşünmediğimi sandığın kadar iyi biliyorum üstelik.. Asla olmaması gereken şeyler vardır hayatta.. Hiç bir kurala uymayan şeyler.. Hiç bir kitaba sığmayan şeyler.. Ve hiç bir toprağın kabul etm*yeceği yağmurla* vardır..

Ahh!
Kesmeli şu *ncir ağaçlarını, kesmeli...
Yakılması gereke* bu cümleyi bu mektuptan silmeli..
Gitmeli artık..
En çok da susmalı..
ve becerebilirsem;
Dîl'imi de dilim gibi lâl etmeli...

Elveda...

...............

Tarih : Şehirden ayrılmadan önceki gece..
Yer: Şehir..