yine mi?

Kapının eşiğinden süzülüveren karaltı.. Yine mi sen.. Korkuyorum..Hani ayırmıştık yolları... Hani gidecek ve birdaha dönmeyecektin.. Hani unutacaktın beni. Hani benim de seni unutmama izin vercektin.

Mutfağa girerken bir an saçlarıma değen bir nefesle aniden dönüyorum geriye.. Sensin biliyorum. Bu nefesi tanıyorum..

Senden korkmam nasıl da hoşuna gidiyor değil mi?

Sözde kitap okurkeni çaktırmadan kapının eşiğine gözümü dikip dakikalarca geçip geçmeyeceğini beklediğimi biliyorsun.. Orda bir yerde alaycı bir tebessümle beni izliyorsun değil mi?

Eski arkadaşın ben... En iyi arkadaşın... Oyunun kurallarına en iyi uyan arkadaşın ben...

Sana hiç mızıkçılık yapmadım.. Bütün kuralları koymana izin verdim. O halde neden?

Senden kimseye bahsetmedim.Yemin ederim.. Nasıl bahsedebilirdim ki.. Haa evet , bir kişi hariç. Ama inan bana bana inanmadığına eminim. İnan bunu dikkat çekme numarası sanmıştır.. Yemin ederim .. Hiç kimseye kulağıma fısıldadıklarını anlatmadım..

Kim? Ben mi? Ben mi söz dinlemedim?

Ne olur gelme üstüme.. Korkuyorum.. Bakma öyle.. Yüzün bile yokken gözlerin gözlerimi nasıl zincire vuruyor .. Gelme yalvarırırm..

Yapamazdım.

Ben kendimi öldüremem.. Benimle sonsuzda dans etmek için tek yol bu olmamalı.. Ne olursun..

Bu kadar isyan etmemi bekleme benden..

Yapamam.

Dokunma bana.. Üşüyorum dokunma bana..

Bu şiiri ezbere biliyorum zaten ne olur okuma artık.. dayanamıyorum..

Tamam söz bunu da yazacağım.. tamam söz yazacağım..

Ama söz ver bidaha gelmeyeceksin...

Lanet olsun.. Pazarlık şansım olmadığını biliyorum..

Tamam.. Kızma tamam yazıyorum...

Sen, kacan urkek ceylansin dagda,

Ben, pesine dusmus bir canavarim!

Istersen dunyayi cagir imdada;

Sen varsin dunyada, bir de ben varim!

Seni korkutacak geçtiğin yollar,

Arkandan gelecek hep ayak sesim.

Sarıp vücudunu belirsiz kollar,

Enseni yakacak ateş nefesim.

Kimsesiz odanda kış geceleri,

İçin ürperdiği demler beni an!

De ki Odur sarsan pencereleri,

De ki Rüzgar değil, odur haykıran!

Göğsümden havaya kattığım zehir,

Solduracak bir gül gibi ömrünü.

Kaçıp dolaşan da sen, şehir şehir.

Bana kalacaksın yine son günü.

Ölürsün... Kapanır yollar geriye;

Ben mezarla sırdaş olur, beklerim.

Varılmaz hayale işaret diye

Toprağında bir taş olur, beklerim...

Git artık ne olur...

Git ve gelme ne olur..