Ve derken(ar)..

Ve derken;
Yağmur yağar..
Suya düşürür cebindeki son umudu bir çocuk,
Sokar elini, dirseğini aşan suya,
Arar ...
Bulamaz..
Geçemez cılız parmaklar mazgalın demirlerini..
Tutar demir parmaklıklar..
Deniz tutar..
Deniz tutar ve yutar..
Son kuruş gibi son umudu da..
Bir çoçuk,
Yüzünü döker yağmura ..
Ağlar..


Ve derken;
Yağmur yağar..
Vapur iskelesinde bekler bir kadın..
Lodos sarhoş eder şehri..
Şehir sarhoş..
Kadın sarhoş..
İptal edilir bütün seferler..
Uzaktan nispet yapar kız kulesi..
Martılar, uğulsuz bir çığlık bırakır kadına..
Bir kadın,
Yüzünü döker yağmura ..
Ağlar..


Ve derken;
Yağmur yağar..
İlikleri suya kanar bir adamın..
Hiç bir kapıyı açmaz cebindeki anahtarlar..
Anahtarlar kilitsiz..
Kilitsiz anahtarlar..
Vapur iskelesi uzaktır..
Üstelik dedik ya,
İptal edilmiştir bütün seferler..
Tabanları patlayasıya yürür şehri..
Kaldırıp yakasını..
Bir adam,
Yüzünü döker yağmura ..
Ağlar..


Ve derken;
Yağmur yağar..
Silinip gider ayak izlerin..
Koşarım,
Yönü bilinmeyen peşinden,
Bütün karaltılar pusuya dönüşür..
Düşerim..
Kanar şiirlerim..
Islanır düşlerim..
Cebimdeki son kuruşu yutar deniz..
İptal edilir bütün seferler..
İliklerim kanar suya...


Ve derken;
Yağmur yağar..

Yüzümü döküp yağmura..
Ağlarım..