Yâr çekimine yenik düşüyorum yine..
Ve bir kez daha düşüyorum
O bildik uçurumdan aşağı..
Tek farkla..
Bu kez canım eskisinden çok yanıyor ...
Ve bu kez,
Yere çakıldığımda kalkamayacağım..
Biliyorum..
-susmam gerekiyor madem ki...
Susuyorum...-
canının yanacağını bile bile yar çekimine düşmek niye diye sorsam da sana, çok farklı değilim bir de. Acı çekmeyi seviyoruz sanırım. Bir tür mazohist miyiz?
YanıtlaSilBitsin artık. Her gün aynı şeyleri yaşamaktan ben yoruldum. Ben susuyorum. Ama SUSMAYACAKSIN sen.
YanıtlaSilSen konuştukça yazdıkça sevenlerin sesi dolduruyor yeryüzünü. Duymasınlar ama sen SUSMA.