GEL ! dedin.. GELDİM...

Kör karanlık gecemin
İğne ucu aydınlığından
Bir cüretkâr nefes ,
Sokuluverdi usulca..


Bir davet düşüverdi, düşlerime..
Gel! diyen..
Bir buyruk,
Bir yıldırım,
Yırtıverdi uykumun yüzünü..

Durulmazdı artık
Kalınmazdı köksalınmış diyarlarda,
Toprağım, toprağına yuvarlanırken
Sınırlar ,
Sınırlar korunmazdı artık..

Bulutlarımı, sana sürükledi rüzgârın
Senin göğüne çakılı kaldı bakışlarım..
Ve senin bakışların..
Bak(a)mayışların..
Ve yine senin
Bir kelimeyle kül eden
Dokunuşların..
Kül eden,
Kul eden,
Yakışların...

Ezel yok sanki,
Ebed sen..
Ve sende sonsuzluğumun anahtarı..
Mührü paslanmış yüreğime
Değdi tutkuyla dudakların

Sonra..
Sonrası Sen..
Hep sen..
Tek sen..

Ve ben..
Şimdi ben..
Ellerinde can bulmayı bekleyen..

Aşk!
Nefesini , nefesime kat..
Gel! dedin..
Geldim..
Burdayım..