Kör/ebe....

Aslında ,uzun upuzun bir yazı yazmıştım.. -Her zamanki gibi-
Alışkın olduğunuz Cahce kalimeleriyle cümlelere taklalar attırmıştım üstelik. Ama..
Ama, sonra düşündüm ki; gerek yok bunca söze.. Anlayanlar sususşu bile anlar, anlamayanlara günlerce hal'i anlatsam ne fayda...



Kısaca;

Seslendim.. Seslendin.. Seslendi.. Seslendik.. Seslendiniz.. Seslendiler..

Seslenmenin dayanılmaz çekimi lie sahoş olan ayaklarım, duduğu her sese, her seslenişe koşuyordu..

Sanıyordu.. Umuyordu.. Diliyordu..

Birden, sadece SESLERi duyduğumu farkettim. Sadece sesler vardı..
SESLER.. Seslerin, ardındaki YÜZLER yoktu.. Kör(mü) olmuştum yoksa?
Ellerimi gözlerime götürdüm.. Bir bağ.. Neyin nesiydi bu? Gözlerimdeki bu bağ..?

Beynimi parçalayan bir gürleyiş.. Ruhumu yırtan bir boşluk..
KÖR/EBEydim.

Gözlerimi , ellerimle bağlamış, kendimi kalabalık seslerin arasına EBE diye salmıştım.. Ve bunu kimse değil, ben yapmıştım.. Benim ellerim yapmıştı bunu.. Benim ellerim..
Titreyen parmaklarımla çözdüm gözümün bağını.. Korkarak araladım gözlerimi...

Beynimi parçalayan bir gürleyiş.. Ruhumu yırtan bir boşluk..

Kimse yoktu.. Hiç kimse .. Dört duvar.. Bir KÖR/EBE..

Şimdi anlıyordum; neden, her yöneldiğim sesin ardından neden soğuk bir duvara çarptığını yüzümün..

Şimdi anlıyordum ; neden, uzandığım her sesin ardından bir boşluğu avuçlayabildiğini ellerimin..

Şimdi anlıyordum; neden, her kucaklama hamlesinden sonra kendime sarıldığını kollarımın..

Peki ya SESLER..
Onlar da mı yoktu? Yoksa deliriyor muydum?
Bu kadar sanrı, bu karar yanılsama..

Sesler..

GEL! diye seslendim... GEL/dim dedi SES..
SEV! diye seslendim... SEV/dim dedi SES..
ANLA! diye seslendim.. ANLA/dım dedi SES...

SESim..
Kendi sesim..
Duvarlarla bir olmuş, benimle eğlenen SESim..

Yankı..
Ahh ! Çocuk yürek dedim kendi kendime..
En kışkırtıcı oyunları maharete oynayan çocuk yürek.. Yüreğim..

"Oyun bitti" dedim duvarlara küfrederek..
Gözümdeki bağı parçalayıp attım..
Çömelip duvarlarımın ortasına, kendime sıkıca sarıldım..
KÖR/EBE diye mırıldandım..

"Bunca gürültünün arasında.. Kendi ses(sizliğ)imi özledim.. Şimdi izninizle, Ses(sizliğ)imi dinlemek istiyorum biraz.."

************************

Not: Konuşamadıklarını yazan yürekler için
yazmaktan başka nefes alma yolu yoktur bilirim/bilirsiniz..
Kısa sürecek biliyorum..
Ama kendimi toparlamam gerek..
Görüşmek üzere..