Sevgili(m)

Bu satırları, senin müziğini dinlerken yazıyorum Sevgili(m)

Sevgili(m) dememeliyim belki de sana.. Sevgili(m); ne kadar aciz bir kelimesin sen.. Neden söylenmiş bütün kahrolası cümleler, aşka dair..

Sana seslenebilmek vardı oysa, en akıl almaz cümlelerle.. En vuran ,en savuran cümlelerle sana seslenebilmek.. Damarlarımdaki bütün canı kurutan bir KEŞKE, dökülemiyor dudaklarımdan.. KEŞKE, saplanıp kalıyor ruhumu en acıtan noktaya.. Koyu kırmızı bir kandamlasında hapsoluyorsun göğüme şimdi…

Bu satırları, senin müziğini dinlerken yazıyorum Sevgili(m)...

Ve senin mektubunu okuyorum şimdi.. Benim olmayan, olamayan o mektubu.. Ve susuyorum, çığlık çığlığa.. Artık, Sevgili(m)lerdeki (m)leri parantez içine almalıyım.. Susmalıyım onları , hep sustuğum gibi.. Yıllar sonra susacaklarım gibi.. Şimdi de susmalıyım..

Hiç düşündün mü SEVGİLİ ne demek diye? SEVGİLİM deriz hani.. Nasıl ,cüretkar bir sesleniştir bu… SEVGİLİ, sevgiyle dolu olandır.. Sevendir..Ve tutar (m) eklersin bir de sonuna, senin demektir o andan itibaren.. Sana ait ve seven biri.. Sevgilim, seni sevendir aslında.. Bu yüzden cüretkardır dedim ya.. Birine sevgilim diyorsan, seni sevdiğini biliyorsundur yada öyle zannediyorsundur an azından..

Bu satırları , senin müziğini dinlerken yazıyorum Sevgili(m)...

Ve senin mektubunu okuyorum şimdi.. Benim olmayan, olamayan o mektubu..

Şimdi (m)’nin neden paranteze saklandığını anladın mı? Sen, Sevgili’sin.. Hem de tarifi en imkansızından.. En karasından, en kızılından, en beyazından..

Satırlarının önünden, parmak ucunda geçip gidiyorum.. Usulca diz çöküyorum noktalarının yanına.. Ve dönüp bakıyorum, o sonsuza ettiğin tapılası yemine.. Gözlerim kamaşıyor, ateşin kırmızısından ve saçlarım tutuşuyor sonra.. Harflerin bir bir devriliyor üzerime.. Çığlıklarım satır aralarında yolunu kaybediyor.. Hecelerin altını üstüne getiriyorum, bir küçük iz, bir küçük “ben” bulmak için ..Yok.. Canım acıyor susuyorum..

Bu satırları, senin müziğini dinlerken yazıyorum Sevgili(m)...

Üçüncü kez başa alıp tekrar tekrar dinliyorum.. Tekrar tekrar.. Tekrar tekrar, iki ince su sızıyor yanaklarıma.. Ve bir “ah” sesi iç çekişimde..

Şimdi ,avuçlarıma bırakılan zamana bakıp susmak zamanı.. Ve beklemek , asla gelmeyecek olanı…

SEVGİLİ (m)

SEVDİĞİM….

SEVGİLİM diyemediğim…