6 Ocak 2009 Salı

Lâl de BÖLÜNDÜ...

Tanıyanlar bilir, "kelimeler"e fazlaca takıldığımı.. Kelimeler, bir kaç harfin bir araya gelmesiyle oluşan anlamlı gruplar mıdır sadece.. Değil.. Kelimeler HALdir.. Vakt-i zamanında "LUGAT BİR İSİM VER BANA HALİMDEN" demiştim.. Lügat önüme BÖLÜNMÜŞü çıkardı. Bölünmüş, bir HALdi.. Benim halimdi..

Nasıl anlattığın, en az ne anlattığın kadar önemlidir.. Bir tek kelime, o küçücük ayrıntı, okurken öylesine es geçtiğin o küçücük harfler, yazanı için belki de hayatının kırılma noktasıdır. Bilemezsin.. Bilemeyiz..

Denedim..
O halden kaçabilmeyi anlatamayacağım kadar denedim.."Anlatamıyorum" .. Bakın , bu anlatamıyorum kelimesi bile ifade aczinin değil, bilgi eksikliğinin yakarışıdır aslında.. Hali , daha kendiniz bile anlayamamışsanız, Onu nasıl ve hangi kelimelerle anlatabilirsiniz ki. İşte ben de BÖLÜNMÜŞlükten kaçmayı anlatamayacağım kadar denedim.. Susmak istedim sonra, LÂL olmak istedim.. Sandım ki susarsam, bu patlamaları içimde tutabilirsem, bu karanlık yanımı kelimelere dökmezsem, bu "HAL"e sırtımı dönersem, kaçarsam bitecek.. BİTMEDİ...

Dün, hakkımdaki kanaatlerini önemsediğim DOST , omuzlarımdan tutup silkti beni.. Hala BÖLÜNMÜŞsün, farkında mısın dedi.. LÂL de olsan, BÖLÜNMÜŞsün.. Suç üstü yakalanmış bir çocuk gibi eğdim başımı.. Haklıydı..Ben kaçan bir onikiydim. Ve HAL beni yine yakalamıştı.. Yine ıskalamamıştı..

Ne zaman yazacak olsam , "Bir gece" diye başlamak istiyor cümlelerim. Ne zaman gülümsemeye çalışsam, dudaklarımı ısırdıkça ağzıma dolan kan sızıyor kenarından.. Kimbilir belki de şairin dediği gibi :" HEM KÖTÜYÜM, KARANLIĞIM, BİRAZ ÇİRKİNİM."

Neyse ,Sözü fazla uzatmanın alemi yok sanırım.
Bu hal, LÂL'i de böldü.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder